Getuigenis van Martine Catta, met Pierre Goursat stichteres van de Gemeenschap Emmanuel. Zij vertelt hoe fundamenteel de uitstorting van de Geest is voor de Gemeenschap, van het begin af aan tot nu toe.

Martine: “Tijdens een weekend (in 1972) met ongeveer dertig deelnemers hebben Pierre en ik gevraagd om de uitstorting van de Geest. We ontvingen daarbij de aansporing om samen op weg te gaan. We kenden elkaar een beetje, doordat we samen gewerkt hebben voor een gebedsschool. Maar toen zijn we werkelijk broer en zus geworden.

We ontvingen een sterke genade van broederlijke eenheid, veel dieper dan je kunt verwoorden, en tegelijkertijd zo eenvoudig. Het is moeilijk om dat met woorden uit te leggen. Deze eenheid heeft ons voortgestuwd, en mij ertoe gedreven om keuzes te maken. We voelden, in een buitengewoon grote vreugde, dat de Heer ons tot iets riep, maar we wisten niet tot wat.

Pierre geloofde in die genade van het broer en zus-zijn, die we ontvangen hadden bij de uitstorting die ons geschonken werd, net zoals met Pinksteren, en die op bijzondere wijze tot uiting komt in  de charismatische Vernieuwing. Hij heeft er echt in geloofd en werd hierin bevestigd toen de eerste broers en zussen arriveerden, die dezelfde gave ontvingen bij de uitstorting van de Geest. Pierre is gegroeid in het geloof in deze genade (van broederschap, vert.), en tot het eind toe heeft hij het gehouden. Dat is essentieel geweest voor de oprichting van de Gemeenschap.

De uitstorting van de Geest, een genade voor de Gemeenschap Emmanuel

Het is klaar en duidelijk: wie kan ons met elkaar verenigen door banden die zo diep gaan? Niets van wat alleen maar uit de mens voortkomt, kan ons helpen om tot zo’n diepe eenheid te komen.  De paus heeft ons gezegd dat het niet enkel gaat om een ‘solidariteit in het apostolaat’ die we moeten beleven, maar dat het over iets heel anders gaat: om een broederlijke eenheid. Om die reden drong Pierre er zo op aan, om sámen dienstbaar te zijn, om sámen te bidden, om sámen te lofprijzen. Want die broederlijke eenheid is nu juist wat ons opbouwt tot een lichaam en naar buiten toe blijk geeft van de Liefde van God, van de Liefde die in God is. Dat kan alleen de heilige Geest doen.

Daarom is de uitstorting van de Geest, die we veertig jaar geleden hebben ontvangen en van waaruit de Gemeenschap is ontstaan, juist datgene waardoor de Gemeenschap is opgebouwd en dat blijft ze ook vandaag de dag. De Gemeenschap is niet ontstaan met als doel dat we het samen goed zouden hebben maar, net als de Liefde van de Heer, opdat we ons samen zouden wegschenken, naar buiten toe gaan getuigen, gaan evangeliseren. Zoals Pierre zei: “Het gaat heel slecht met de wereld en we gaan evangeliseren in de wereld, en we gaan samen werken aan de vernieuwing van de Kerk door onszelf weg te schenken, samen.”

De charisma’s, vruchten van de uitstorting van de Geest

We hebben reeds charisma’s door ons doopsel, omdat we de verblijfplaats van God zijn en de heilige Geest in ons is. Maar het is waar dat je door de uitstorting van de Geest – waarbij je de heilige Geest op een speciale manier ontvangt – bijzondere charisma’s kunt ontvangen om je te kunnen geven voor het heil van de wereld. De heilige Geest, die niet krenterig is, die geen vrek is, geeft ons daarbij het gereedschap dat we nodig hebben.

Hij geeft ons bij de uitstorting de gaven die we nodig hebben om dienstbaar te kunnen zijn en te evangeliseren. Ook geeft Hij ons de charisma’s die van nut zijn bij deze evangelisatie en de dienst aan de anderen.”